Tokyo Marathon 2017 part 1

Zoals velen van jullie waarschijnlijk weten ga ik eindelijk eens proberen een marathon te lopen! Jawel, 42.2 hele.... lange.....kilometers...
Tot nu toe heb ik alleen halve marathons gelopen, zo'n 23 inmiddels, maar het werd tijd om de verdubbelaar in te zetten. Dus over 4.5 week staat de Tokyo Marathon 2017op het programma!
Heb er zo'n zin in!
Ik ben natuurlijk al een tijdje aan het trainen en afgelopen vrijdag heb ik mijn langste afstand tot nu toe, 32 kilometer, gelopen. Was ik even bijna 3 uur van huis.... Maar alles ging goed! Deze week staat een relatief rustige week op het programma. Volgende week nog een week van 60 kilometer en dan afbouwen naar D-day.

Afgelopen zaterdag waren we trouwens een buurtje aan het verkennen en zaten we ineens op het parcours. Die is er klaar voor: nu ik nog!

Als een vis op het water

Een tijdje geleden kwam het bericht in de krant dat er een Japanse kunstijsbaan haar deuren heeft moeten sluiten. Dit vanwege wereldwijde kritiek op het feit dat ze echte vissen hadden ingevroren in het ijs en die je dus goed kon zien. Dit moest een extra beleving bij het schaatsen geven aldus de directeur van de schaatsbaan alias Kapitein Iglo...
Inmiddels hebben ze in Midtown, een complex verderop, ook een mooie schaatsbaan aangelegd, ditmaal zonder ingevroren vis. En dus zijn wij, als goed Nederlander betaamd, al twee keer wezen schaatsen op deze baan. Het enige minpunt is dat ze er geen warme chocolademelk hebben en ook geen erwtensoep... Maar wel vis...als sushi.
Vorige week hadden ouders van ASIJ rondgemaild dat ze zouden komen met kids en dus leek het woensdagmiddag wel Rockefeller Plaza, zoveel Amerikanen en buitenlanders er aan het schaatsen waren. Heel leuk voor de kids en bijzonder om ineens zoveel buitenlanders op een plek in Tokyo tegen te komen op een woensdagmiddag. De baan blijft liggen tot maart dus je zult er ons nog vaak zien...

Omochi Pounding

We zijn weer een tijdje in het nieuwe jaar en een van de eerste activiteiten op de scholen is het bereiden en eten van O mochi. O mochi is een traditioneel Japans rijstgerecht dat rondom nieuwjaar (Shogatsu)gegeten wordt. Vergelijk het maar met onze oliebollen...maar dan anders. Je neemt hiervoor speciale plakkerige rijst en die wordt na het koken eigenlijk langdurig kapot geslagen in een traditionele houten kom. Daardoor wordt de rijst eens soort grote kauwgumbal. Deze rijstkauwgum kun je naturel eten maar ook dippen in soja saus, of kruiden of in iets zoets. En het is nog lekker ook! Het enige waarvoor je moet uitkijken is dat je je niet verslikt in dit plakkerige goedje want elk jaar overlijden er een paar Japanners door eten van deze lekkernij. Op Carolines school kwamen een paar mannen van de buurtvereniging Omochi bereiden en de kids mochten natuurlijk helpen bij het "pounding" van de rijst. En als er gehakt of geslagen moet worden dan staat Caroline vooraan....Gelukkig heeft iedereen het overleefd, dus er volgen nog meer blogjes dit jaar...

Chasing the Statue of Liberty

Toeval of niet maar ik ben er laatst achter gekomen dat ik het vrijheid beeld achterna reis...

Wie kent er niet het vrijheidsbeeld op Ellis Island in New York?

Dit beeld was een geschenk van Frankrijk aan de US in 1885.

Echter, het is een kopie want in Jardin du Luxembourg in Parijs bevindt zich het originele beeld, dat stamt uit 1870 en door Frédéric Bartholdi, een Frans ontwerper en beeldhouwer, is gebruikt als basis voor de grote zus in La Grande Pomme.

Een kopie van 11,5 meter hoog bevindt zich in Parijs, op het Île aux Cygnes in de Seine, vlak bij de Eiffeltoren. Dit beeld werd onthuld in 1885. En wie hebben er drie jaar in Parijs gewoond?

Om de relatie te vieren tussen Japan en Frankrijk is dit laatste beeld in 1998 vanuit Parijs tijdelijk naar Tokyo verhuisd. Echter, de Japanners vonden hem zo mooi dat ze, volgens goed Japans gebruik (Canon, Minolta, Kyocera, Ricoh) een kopietje hebben gemaakt. En deze staat dus nog steeds op Odaiba met uitzicht op downtown Tokyo! Vorige week live aanschouwd!

Natuurlijk zijn er nog tientallen replica's meer waarvan ik er nog eentje heb gezien: voor het New York-New York Hotel & Casino in Las Vegas... En oh-ja ook in Legoland staat er een....😀

...met dank aan Wikipedia!

Lolly Art

Even iets leuks tussendoor: we kwamen afgelopen week een standje tegen van mensen die lolly kunstwerkjes maakten. Ze zaten werkelijk uren te branden, bakken, koelen, verven etc. om maar kunstzinnige lolly's te maken...Een lolly kost zo'n 25 euro....

de Wit in hemelse sferen

We zijn nu op een paar dagen na een jaar in Tokio, en tot onze schande waren we nog nooit bij een van de meest iconische gebouwen van Tokyo geweest. De Tokyo Skytree.

Wij hadden ook goede voornemens en een daarvan konden we dus meteen in de praktijk brengen. We zijn het dus meteen hoger op gaan zoeken door een bezoekje te brengen aan deze Toren en het grote winkelcomplex aan de voet ervan. Januari is namelijk de maand met de meest strakblauwe luchten, met dus een top uitzicht.

De Tokyo Skytree is sinds 2011 een grote televisietoren in het noord westen van de stad, dus zo'n 40 minuutjes van ons vandaan. Hij heeft een hoogte van 634 meter en is daarmee het een na hoogste gebouw ter wereld, na de Burj Khalifa in Dubai. De Skytree wordt gebruikt voor digitale televisie-uitzendingen van alle zenders in Tokyo. De voormalige zendmast in Tokio, de Tokyo tower (je weet wel: die rood/witte Eiffel toren imitatie...) was met haar 333 meter niet langer hoog genoeg om tussen de steeds hoger wordende gebouwen in Tokio voldoende dekking te krijgen.

Na het bezoek aan het hoogste platform op 451 meter hoogte zijn we in het gebouw er tegenover, op de 32e etage, gaan lunchen met magnifique uitzicht op diezelfde toren. Het voorgerecht werd dan ook heel toepasselijk geserveerd in een Skytree....

 een glazen vloer...

De Beste Wensen!

Rondom kerst waren wij even in Nederland en het was super gezellig om zoveel mensen weer te zien. Jammer genoeg konden we niet iedereen zien, de tijd was daarvoor echt te kort.
Dus vanuit Tokyo wensen wij iedereen een voorspoedig 2017!

Voorbereidingen voor Kerst 2016

Ondanks het feit dat de japanners geen kerst vieren (christendom heeft maar weinig fans hier), is kerst vooral een commercieel feest. En dat is te zien aan de versieringen in de winkels en op straat. De mooiste versiering stond dit jaar in Midtown, een winkelgebied op wandelafstand, waar ze een soort "glow" achtig led-uitvoering hadden (gesponsord hoor Hitachi ;-) ). Omdat het niet heel koud was konden we nog lekker buiten eten onder de warmte lampen met uitzicht op dit gebeuren! Komt niet heel vaak voor dat je buiten kunt eten half december....
Op een Amerikaanse school in kerst uiteraard een groot event. Bij Caroline in de klas was er een kerstviering met lunch waar de ouders ook voor uitgenodigd waren en Casper had een poetry ochtend in het teken van "vrede". Hij moest twee gedichten voordragen: een zelfgemaakt gedicht en een door hem uitgezocht gedicht. Hij deed het supergoed! Een moeder die naast me zat, en die ik niet kende, vroeg na de voordracht van Casper uit welke staat wij afkomstig waren....
Na al deze lokale feestelijkheden werd het hoogtijd om het vliegtuig naar Nederland te nemen...