Voetbal is in Japan inmiddels teamsport nummer 2 na honkbal, dus er is veel aanwas van talent. En dat talent dat wilden wij ook wel eens in actie zien tijdens een wedstrijd.
Afgelopen zaterdag zijn Casper en ik daarom naar een wedstrijd geweest van FC Tokyo tegen de Kashima Antlers. En dan hebben we het over de nummer 9 tegen de nummer 10 van de lijst, dus we kunnen niet spreken van een topper in het Japanse betaalde voetbal....Overigens had ik ook nog nooit gehoord van de nummer 1, Urawa Reds, komend uit de Saitama prefecture net ten noorden van Tokyo en spelend in een stadion van bijna 64.000 man.
Maar goed, wij gingen dus naar een thuiswedstrijd van FC Tokyo en die spelen in het Ajinomoto stadium (in Nederland zoiets als het Knorr Soep Stadion) in de voorstad Chofu. Bijna alle 50.000 stoeltjes waren bezet dus de sfeer zat er goed in. Veiligheid stond bovenaan, dus we werden niet gecontroleerd en met onze kaartjes konden we op 90% van alle stoeltjes gaan zitten want van nummering of vakindeling was geen sprake. De meeste mensen komen een uur van te voren om een mooi stoeltje te bemachtigen die ze dan bezet houden met een Louis Vuitton tas, Gucci portemonnee of iPhone terwijl ze in de catacomben nog even een noodletje naar binnen aan het slurpen zijn.
De vakken met wat fanatiekere aanhang, waar je ook gewoon tussen kunt gaan zitten, ook die van de tegenstander, waren trouwens al vroeg sfeer aan het maken met vlaggen en gezang. Helaas is mijn Japans nog niet van zo'n niveau dat ik iets kan verstaan, laat staan mee zingen ( afzien van dat laatste is trouwens ook beter voor onze buren en de rest van het stadion). Uiteindelijk werd het 2-1 voor onze FC dus iedereen kon weer met een gerust hart aan de Sake. "We" blijven dus in het linker rijtje....
